No er det vår!

I dag sykla eg inn til byen med småsko og den fine skinnjakka eg har arva etter Oddny, og kjente at no er det vår. Kjensla vart ikkje mindre etter ein time i solveggen på eit torg medan eg skreiv på innleiinga mi til AKP sin konferanse Revolusjon! neste helg. Då eg kom heim igjen syntest eg at eg hadde fått mange fleire fregner, men det var kanskje innbildning. All snøen i hagen er smelta, og snøklokkene og nokre gule, danske blomar eg ikkje veit kva heiter blømer i blomebedet utafor døra. Dei som budde her før Jørgen flytta inn hadde nok ein fin hage, men no er det berre dei vekstane som klarer seg sjølv som har overlevd. Eg trur våren i Odense blir kjempefin, sjølv om den nok ikkje kan slå Nygårdsparken når rhododendronen og dei japanske kirsebærtrea blømer.

Eg håper det er vår i Oslo neste helg, for då skal eg dit. På fredag føremiddag skal eg fyrst skylla øyrene mine for øyrevoks, og så skal eg få støpt meg øyreproppar som skal dempa all lyd 15 decibel. Ein fiolin kan laga 100 decibel, og i tabellen i brosjyra for øyreproppane står det at ein ikkje bør opphalda seg i 80 decibel i meir enn 15 minutt. Eg speler nok ikkje i 100 decibel alle fem timane eg øver kvar dag, men øyrene mine har nok godt av å bli verna mot litt av lyden. Resten av helga skal eg vera på revolusjons-konferansen. Det blir fint å sjå folk igjen og vera litt politisk til ein forandring. Og så har eg og Brage eit speleprosjekt som det blir spennande å sjå kva kjem ut av. Men mest av alt gleder eg meg til å møta Jokke!