Eg er forelska!

Det er ingen tvil. Eg har sommarfuglar i magen, eit konstant smil om munnen, og eg dagdrømmer og mister konsentrasjonen stadig vekk. Eg er forelska. Det har eg jo vore samanhengande i tre år, så nokon av mine lesarar sukker kanskje litt oppgitt og tenker: "Det var jo ikkje akkurat noko nytt." Men no er eg altså ekstra forelska. Kanskje det er fordi det endeleg er blitt skikkelig vår, med lauv på trea og blomar langs husveggane, eller kanskje det er fordi eg fekk ein ekstra hyggelig god morgon-epost i dag. Eg veit ikkje, og det er ikkje så farleg. Eg liker kjensla uannsett.

Det eg ikkje liker så godt er prisen for reperasjonen på fiolinen min. Ikkje berre måtte gripebrettet limast på, det måtte òg pussast og rettast på fordi det var så slitt. Og så trengte lakken rens, og eit par stader var den så slitt at det må leggast på ny. Alt i alt må eg rekna med å betala 1500 kroner. Men det er verdt det, eg kjem til å få betre pris for fiolinen min når eg ein gong selger den om den er godt vedlikeholdt. Og så blir det hyggelig å få tilbake ein blank og fin fiolin når eg henter den på onsdag. Det blir betre å spela på den òg når gripebrettet ikkje lenger er slitt og litt bua. At gripebrettet dett av er visst ikkje så uvanleg. Ein limer det med eit tynt lag lim, så det skal vera det svakaste leddet og gi etter fyrst om fiolinen vert utsett for eit slag. Det er jo mykje lettare å setta på nytt gripebrett enn ny hals, så det er lurt. Men med tynn lim vil det løsna før eller seinare uannsett, og det er det som mest sannsynleg har skjedd med min fiolin. Så no har eg lært det, og neste gong det skjer kjem eg ikkje til å bli så forskrekka.