Kvardagsliv

No begynner eg å bli heima her i Odense. Eg har funne ut sånn omtrent kva ost eg likar og ikkje likar, eg treng ikkje lenger å ta fram kartet på kvart gatehjørne for å vita kor eg er, og eg har kome inn i ein slags kvardagsrytme. Både eg og Jørgen er A-mennesker, og me står opp kl sju. Han bruker akkurat eit kvarter på badet, noko som passer veldig godt, sidan eg treng eit kvarter på å overtala meg sjølv til å gå ut av senga. Eg har timar om morgonen måndag og tysdag, dei andre dagane øver eg nokre timar før eg vanlegvis må på butikken eller biblioteket. Så kjem eg heim og øver litt til, et middag og øver igjen. Det er ikkje eit veldig spennande liv, men eg liker det.